Σήμερα είδα στον ύπνο μου ότι έφαγα μια αράχνη. Μάλιστα έκατσα σε μια καφετέρια με φίλους, και λέγαμε να πάρουμε κάνα σάντουιτς ή κάτι τέτοιο. Είχε εκτός των άλλων και σαλάτες και αράχνη. Κι εγώ πήρα την αράχνη.
Και μου δίνουν το πιάτο με την αράχνη σ' ένα υπόστρωμα από μαρούλι (και με κάτι άλλα σαλατικά γαρνιτούρα). Η αράχνη ήταν σχετικά μικρή, ήταν μόνο μία, είχε απ' ότι θυμάμαι 20€, ήταν άσπρο βρώμικο σε χρώμα (όπως τα μανιτάρια περίπου). Ήταν στο πιάτο ανάποδα, με τα πόδια διπλωμένα και κομμένο το κεφάλι. Δεν κατάλαβα αν ήταν ψημένη ή ωμή, δεν κατάλαβα τί γεύση είχε ακριβώς. Πάντως απ' τη στιγμή που ξύπνησα και για 2 ώρες μετά σκεφτόμουν σοβαρά το ενδεχόμενο να κάνω εμετό.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
δε σε ξερω αλλα ετσι οπως τυχαια διαβασα 2-3 αρθρα σου,πραγματικα θελω να σου πω να γραφεις πιο χρησιμα πραγματα και να μην εκτονωνεις ετσι ατσαλα την αναγκη σου να αποτυπωσεις οτιδηποτε μπορει να περασει απο το ανθρωπινο νου(αναφερομαι στην κατωθι σπλατερια-αστειο κατ'εσε.) Δεν ειναι αναγκη να δημοσιευτει αυτο,και συγνωμη αν σε προσβαλλω, αλλα πραγματικα μπορει να υπαρχει ελλειψη συνοχης ευγενειας κ χιουμορ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για το σχόλιό σου όποιος και νά 'σαι, δε σχολιάζουν συχνά εδώ πέρα απ' ό,τι βλέπεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει έλλειψη απ' τα πάντα κι έχεις δίκιο αλλά είπα κι εγώ τζάμπα είναι, ας γράψω κάτι κι ας είναι και τζούφιο. Αν έχεις να πεις τίποτα πιό χρήσιμο, θα χαρώ να το ακούσω. Α, για κάτσε, ο σύνδεσμός σου βγάζει "δε διατίθεται προφίλ" οπότε μάλλον δεν έχεις.
Τώρα αν προσεβλήθεις είτε αράχνη είσαι είτε ζεις στην εποχή της φεουδαρχίας.